Schoolbezoek in Picos

Maandag 17 december ging de wekker weer vroeg af. De tas moest weer gepakt worden voor ons volgende tripje. Maar eerst ben ik gelijk naar de telefoonwinkel gegaan om lekker vroeg internet voor mijn telefoon te regelen. Dit duurde ongeveer een uur want er waren problemen met het mobiele netwerk maar gelukkig had ik weer bereik. Thuis maar snel de spullen gepakt want de komende 2 nachten zullen we in Tarrafal verblijven.

Voordat we naar Tarrafal vertrokken werden we opgehaald door een busje. Want vandaag stond het bezoek aan een school geplant in de armste gemeente van het eiland Santiago. Picos ligt in de bergen en alles ligt ver uit elkaar verspreid. Na dik een uur rijden kwamen we aan in Picos en stonden er bij de school al een heel ontvangstcomité klaar. Niet zo maar een ontvangstcomité, maar zelfs de burgemeester en wethouder van onderwijs van de gemeente waren aanwezig. En dan vergeet ik nog de minister van onderwijs van Kaapverdië en zijn vrouw.

De hulporganisatie, namens wie wij ook hier aanwezig zijn, had ons gevraagd voor vertrek naar Kaapverdië om wat schoolspullen in te slaan om te doneren aan een school. Normaal vragen hulporganisaties geld aan vrijwilligers om ergens naar toe te gaan om te helpen. Intercambios doet dit echter niet, zij vroegen alleen simpelweg deze spullen mee te nemen. Dit vind ik dan ook veel fijner, zo zie je dat ook daadwerkelijk alle spullen belanden op de plek waar het hoort te komen, in tegenstelling tot de grote hulporganisaties waarbij je dit niet weet.

Terug naar Picos, we waren aangekomen en werden verwelkomd door de kinderen van de school. Zij begonnen als eerste om het volkslied te zingen. Hierna volgden allemaal speeches van de minister, burgemeester, wethouder en directeur van de school. Allemaal spraken ze hun dankwoorden uit en drongen erop aan dat we ooit nog eens terug moesten komen, om te zien of het goed gebruikt is. De kinderen hebben verder nog 2 liedjes gezongen, waarin ze ons bedankte en ook wij zelf hebben gesproken. We vonden het ook zeer knap dat de kinderen na allemaal saaie, lange speeches nog steeds keurig netjes stonden te wachten, iets wat in Nederland onmogelijk is.

We hebben heel veel schriften, papier, linialen, potloden, stiften, pennen, puntenslijpers, gummen en andere dingen gedoneerd. Maar ook hebben wij hier terplekke nog wat ballen en snoepjes gekocht. Kinderen horen namelijk niet alleen te leren, maar ook spelen is belangrijk. Tevens beviel de uit Nederland meegebrachte bellenblaas ook zeer goed.

Hierna hebben we een rondleiding gehad door de school en zijn we ook naar een andere locatie geweest van de school. Hier kregen we tot onze verassing een kleine maaltijd aangeboden van de school. Dit was het minste wat ze terug konden doen voor ons, hoewel dit niet had gehoeven waren het heerlijke hapjes.

Uiteindelijk zat de dag erop en heb ik de andere jongens gedag gezegd. Vanaf hier zijn we naar Tarrafal vertrokken, Picos is al halverwege en dit schilde dus reistijd. In Tarrafal aangekomen was het al donker en zijn we lekker uit eten geweest en uiteindelijk naar bed gegaan.

Dinsdagochtend hebben we heerlijk ontbijt bij de Baia Verde, met een heerlijk uitzicht op het mooie strand. Wel hebben we ons gehaast want we wilde heerlijk op het strand liggen en genieten van het heerlijke weer hier.

Dinsdagmiddag kwamen we de hele apenfamilie weer tegen. Deze had ik al een aantal weken terug hier gezien. Het is net een soort Apenheul, alleen slaap je hier ook in huisjes tussen de apen. Ze kunnen af en toe ’s nachts wel herrie maken op zo’n park, door bijvoorbeeld dingen te laten vallen of op het dak te springen. Het maakt het wel heel geinig en woensdag kwamen ze ook bij ons op het strand kijken. Tevens hadden we er ook één een banaan gegeven. De aap ging er gelijk mee vandoor, maar even later was hij wel zo lief de bananenschil terug voor de deur te leggen. Maar goed verder hebben we lekker genoten van het weer en zijn we in de namiddag weer vertrokken naar ons huis in Praia.